venres, 29 de abril de 2016

O 1 DE MAIO, REIVINDICANDO A RECUPERACIÓN DOS NOSOS DEREITOS DE CLASE TRABALLADORA




72.000 empregos destruídos nos últimos catro anos en Galicia.
75.000 unidades de convivencia con todos os membros en paro.
32.800 familias sen ningún ingreso.
300.000 traballadoras e traballadores cun salario igual ou menor do SMI.
92% dos contratos foron de carácter temporal no 2015.
40% de taxa de desemprego na xente moza.


Estes son algúns exemplos de datos demoledores cos que se escribe un triste relato dun país que destrúe o seu emprego, un lugar onde os fogares están nunha situación insostible, mentres o Goberno segue a aplicar unhas políticas dirixidas ao enriquecemento dunha minoría. É dicir: estamos a vivir nun país destrutor da economía e inimigo do ben común.


O relato constrúese, entón, dende a desigualdade que se apropia do presente e hipoteca o futuro de milleiros de persoas. As fendas salariais están á orde do día, a temporalidade dos contratos converteuse en lei e, a inestabilidade, xa é unha forma de vida. Sen embargo, os traballadores e traballadoras temos que sobrevivir con políticas dirixidas pola dereita e pola socialdemocracia nunha Europa de exterminio, construída sobre un engano que nos avergoña. A todas e todos, salvo aos dirixentes, aos fillos e ás fillas doutro tempo que pensabamos superado e que castiga, por medio da deportación, a persoas, tras provocar guerras nos territorios de orixe. Deste modo tamén se bota en falta un goberno democrático que garanta os dereitos humanos elementais, tales como o dereito de asilo ou o dereito a unha vida digna.

O relato do noso tempo constrúese cunhas políticas de austeridade que pretenden aniquilar o sector público como garante dos dereitos básicos das persoas, independentemente da súa condición e orixe. Son as políticas do desprezo cara o ser humano, aplicadas neste país e que responden a unha directriz que domina Europa. Empobrecemento e desigualdade; mentres, a clase traballadora, coa precariedade dos salarios, contribúe á construción e mantemento dun sector público que, dende a elite, malversa e rouba.

Un primeiro de maio debe reivindicar a vixencia dunha negociación colectiva como garante dos dereitos laborais e rachar coa individualidade que pretende este sistema que ten teorizada a destrución da clase traballadora. Na actualidade, o mercado laboral é o mercado da subsistencia e, quen ten o seu traballo, é para sobrevivir e non para vivir dignamente. Iso é así porque un de cada catro traballadores ten un contrato temporal, o que define un nefasto mercado laboral para a maioría social.

Somos pobo e somos clase, e só podemos recuperar a nosa dignidade coa unidade, sabemos e saben que xuntas e xuntos os nosos esforzos se multiplican, a unidade e o compromiso firme da esquerda política e social é o garante da recuperación dos nosos dereitos como persoas e como clase traballadora. Adiante!

Viva o 1º de maio!
Viva o día da clase traballadora!

Ningún comentario:

Publicar un comentario