1º de maio. Unidas Conquistamos Dereitos

 

MANIFESTO DE ESQUERDA UNIDA 1º DE MAIO DE 2022

Este 1º de Maio celebramos por primeira vez nos máis de 40 anos desde a aprobación do Estatuto dos Traballadores que as persoas traballadoras deste país recuperamos dereitos cunha reforma laboral: dereito á negociación colectiva e á ultraactividade dos convenios colectivos; dereito á igualdade entre as persoas encadradas no réxime agrario e o xeneral e, sobre todo, o piar de calquera dereito, o traballo estable mediante un contrato digno.

‘Vou darlles varios datos’: os contratos indefinidos pasaron do 5% ao 30% en marzo, o mellor mes ata o de agora desde que existen rexistros, e iso a pesar dos efectos da guerra e do paro no transporte. Ademais, no último ano o paro reduciuse en máis de 840.000 persoas e hai 19.958.479 persoas afiliadas á Seguridade Social, o nivel máis alto da serie histórica.

Os ministerios baixo responsabilidade de Unidas Podemos teñen como gran obxectivo mellorar a vida das persoas traballadoras do noso país, o mesmo que sinalou Esquerda Unida dende o primeiro momento de formar parte do Goberno de coalición. Púxose en práctica dignificando o Salario Mínimo Interprofesional (SMI), defendendo o dereito das consumidoras e consumidores fronte ao capitalismo especulador, indo máis aló na defensa da igualdade de xénero en todos os ámbitos, realizando propostas para unha política fiscal xusta e para desenvolver unha industria sostible que cre emprego e beneficie á clase traballadora, rompendo esa dinámica do capital na que os ricos saen máis ricos das crises que eles mesmos provocaron.

Esquerda Unida considera que a recuperación de dereitos coa reforma laboral é só o principio, de feito, ao día seguinte da súa posta en marcha definitiva fixemos pública nosa proposta para un novo Estatuto dos Traballadores, que equilibre as relacións laborais, reforce o sindicalismo de clase e democratice a vida laboral das persoas traballadoras.

Nestes momentos toca loitar por manter o poder adquisitivo dos salarios. EU está firmemente comprometida cos sindicatos para defender a revisión dos convenios colectivos en base ao IPC. Apoiamos tamén unha nova normativa que dignifique as prácticas non laborais e evite as fraudes nesta materia. Ademais, buscamos que se mellore de forma urxente a protección das persoas traballadoras máis vulnerables, por iso apoiamos a Iniciativa Lexislativa Popular Regularización, e a ratificación do convenio 189 da OIT para que os dereitos das empregadas do fogar sexan recoñecidos. En definitiva, é a hora de avanzar en dereitos para todas.

Non esquecemos que as guerras afectan á vida das traballadoras e os traballadores, ameazan os seus empregos e afunden as economías dos países que as sofren directa ou indirectamente. Este 1º de Maio esiximos que pare inmediatamente a guerra en Ucraína e todas as que hai no mundo. Estamos en contra do anunciado aumento do gasto militar, que se fará á conta de recortar gastos sociais. Dende os centros de traballo debe soar un berro unánime: NON Á GUERRA!

Estamos seguras de que unidas conquistamos dereitos: dende a rúa, con gobernos de esquerda e dende a dignificación dos centros de traballo:

POLOS DEREITOS LABORAIS EN IGUALDADE!

VIVA O 1º DE MAIO!

1º DE MAIO - UNIDADE DE CLASE CONTRA O FASCISMO

…E van dous. Dous 1º de Maio nos que a pandemia meteuse ata a medula das nosas vidas, onde outra vez as manifestacións nas rúas construiranse desde a firmeza, compaxinando a presenza física e virtual, pero co mesmo carácter reivindicativo que no Congreso Obreiro Socialista da II Internacional no París de 1889, cando se acordou celebrar esta xornada de loita e de homenaxe aos ‘Mártires de Chicago’ de 1886.

Aprendemos moito neste ano duro; aprendemos que as políticas neoliberais do capital matan; que o proceso de privatización que a dereita executa desde hai anos demostrou que tiñamos unha grave carencia de servizos sanitarios que protexesen as nosas vidas; que a dicotomía entre beneficios e vida resolvérona en favor do capital, como ocorre na Comunidade de Madrid e o seu canibalismo  privatizador.

Aprendemos tamén que aqueles países que non levan no seu ADN o Estado de Dereito e a protección social, están á deriva; e lembramos que o fascismo non está morto, senón que dá rabexadas para tentar volver coas súas mentiras a un período onde non existían os dereitos fundamentais da nosa Constitución.

É indispensable profundar, xunto cos sindicatos de clase, nunha lexislación de protección á saúde no traballo, para evitar que miles de profesionais dos servizos básicos -en especial os sanitarios- paguen coa súa vida a falta de material e medios efectivos, así como de protocolos que garantan a seguridade no traballo.

Sabemos que destinando os recursos para salvar o emprego no canto da subvencionar ás grandes empresas e á Banca, como impoñen as políticas neoliberais, conseguiremos que se perdan menos postos de traballo e que as familias poidan soportar mellor esta terrible crise.

Traballamos xunto aos sindicatos para poñer en marcha reivindicacións históricas de anteriores 1º de Maio: o Ingreso Mínimo Vital, o apoio aos sectores máis afectados pola  COVID, presionar para que as políticas da Unión Europea non repitan o  austericidio, senón que busquen unha Europa máis cohesionada e social, establecendo políticas efectivas para loitar pola igualdade salarial de xénero ou contra os falsos autónomos.

Agora sabemos que se pode defender o salario diferido dos traballadores e as traballadoras do noso país, establecendo políticas de protección ao consumidor fronte ás grandes multinacionais.

E aprendemos a facer todo iso da man de multitude de colectivos, desde os sindicatos ata as mareas en defensa da Sanidade ou a Escola Pública, nas rúas coas manifestacións feministas ou en defensa das pensións; defendendo o dereito á vivenda, enfrontándonos á Banca e os seus inhumanos desafiuzamentos, ou facendo máis efectivas as actuacións da inspección de traballo.

Toda esa aprendizaxe levámola á política para que as súas reivindicacións se convertan en lei e creando redes de apoio para todas elas.

Pero aínda queda moito por facer e por iso desde Esquerda Unida defendemos e esiximos os dereitos que reclama a maioría social. Temos que fortalecernos fronte ao intento do capitalismo de  reinventarse tras a pandemia. Este é un 1º de Maio para presionar a aqueles que pretenden impoñer novos recortes tras a  COVID, quen pretende reducir os dereitos laborais conquistados durante anos, quen quere frear a nosa loita pola igualdade efectiva no ámbito laboral.

Enfrontámonos a aqueles que apostan por anular ou reducir a capacidade de intervención nas organizacións de clase para aproveitar a crise e establecer unha redución de salarios xeneralizada.

Desde Esquerda Unida esiximos neste 1º de Maio frear as novas deslocalizacións de sectores fundamentais da nosa economía. Non é de recibo que as multinacionais se embolsasen inxentes cantidades de subvencións sacadas dos nosos impostos e que agora decidan pechar instalacións completas para maximizar beneficios ou reducir emprego a través de EREs. Non imos permitir que condenen a comarcas enteiras ao desemprego e á miseria. Reivindicamos unha política industrial que nos saque do bucle da dependencia case absoluta do sector servizos e do turismo.

A Banca privada segue aumentando os seus beneficios a base de destruír emprego. Xa van máis de 100.000 postos de traballo perdidos no sector nos últimos 10 anos, a pesar da inxección de diñeiro público a través de subvencións directas ( Bankia e as súas sucesivas fusións) ou indirectas (a débeda de 35.000 millóns do chamado ‘banco malo’ que creou o PP que nos estalou na cara). A esta sangría súmaselle agora CaixaBank e BBVA, con preto de 11.000 despedimentos entre ambas entidades.

É posible outra política que reparta a riqueza e para iso hai que facer máis fortes aos traballadores e traballadoras a través dos seus sindicatos e con eles, do mesmo xeito que fixeron xa os sindicalistas de Chicago, esixir un mundo máis xusto e igualitario.

VIVA A XUSTIZA SOCIAL

VIVA A CLASE OBREIRA

VIVA O 1º DE MAIO