xoves, 25 de febreiro de 2021

OPINIÓN: O noso voceiro sobre as obras de Beiramar

‼‼Coma sempre as obras deste goberno con transparencia e cumprindo cos tempos previstos.‼‼
21 de setembro 2020: comezaban as obras do desdobre de Beiramar co anuncio de que estarían listas a finais de ano. Imaxinábamos que se referían ao mesmo 2020, pero igual era do 2021. 🤷‍♂️
11 de xaneiro 2021: Pechaban ao tráfico a rúa durante 15 días para o seu asfaltado. 15 días que se converteron en 45 e sumando... Van ter razón os Arrombados e faltan as 500 noites. 😴
13 de febreiro 2021: Anuncian que as obras acumulaban retraso debido ao mal tempo.🌂 Claro, como en Galicia non soe chover, pillounos de sorpresa. Non sei como farán en outros lugares. Aínda así, na mesma semana desta noticia, 4/5 días de sol e/ou bo tempo, pero as máquinas en Beiramar paradas, si paradas. Mentres tanto, levantando e asfaltando Luís Seoane e outras rúas.👷‍♂️
25 de febreiro 2021: Novos 15 días para asfaltar. Seguen culpando ao mal tempo do retraso na execución da obra. Con estes 15 días comezarán tamén as 500 noites? 🥳🥳
E así todo.... Búrlanse de nos, e tan felices.

 

martes, 23 de febreiro de 2021

O pleno aproba por unanimidade a moción conxunta de EU e BNG sobre o 8 de marzo: Día Internacional da Muller



Logo de que Esquerda Unida e BNG presentaran cadansúa moción ao pleno de febreiro sobre o 8M, as dúas agrupacións decidimos fusionar as mesmas para tratalas como unha única proposta.

A mesma foi defendida pola nosa concelleira Ana Cristina Domínguez e resultou aprobada por unanimidade.

Moción completa:

MOCIÓN DE ESQUERDA UNIDA E BNG PARA ABORDAR A CRISE DA COVID CON PERSPECTIVA DE XÉNERO E DE APOIO ÁS MOBILIZACIÓNS FEMINISTAS DO 8 DE MARZO

Os Grupos Municipais de Esquerda Unida e BNG someten á consideración do pleno a aprobación da seguinte,

PROPOSTA DE ACORDO:

1.   O pleno do Concello do Grove expresa e recoñece as convocatorias do feminismo galego autoorganizado que neste 2021 colocan no centro do debate os coidados e as consecuencias para as mulleres galegas do sistema económico, social e político no que vivimos, agravadas polo impacto da pandemia da covid-19, que demostrou como a vida non podería sosterse sen coidados que se desenvolven en moitas ocasións de forma gratuíta ou a través da precarización de moitas mulleres, e expresa o seu compromiso para traballar contribuíndo a superar esta situación.

2.   Demandar do goberno central o aumento dos recursos destinados á inspección laboral e a súa transferencia á Comunidade autónoma galega.

3.   Demandar da Xunta de Galiza o impulso da creación dun corpo específico de inspección laboral que teña competencia para realizar inspeccións aleatorias para testar a existencia ou non de discriminacións por razón de xénero.

4.   Instar á Xunta de Galiza a asumir as súas competencias en materia de atención á dependencia. Mentres tanto, e en canto estas competencias sexan exercidas nunha parte fundamental polos concellos galegos, incrementar nomeadamente o financiamento que achega ao sostemento do Servizo de Axuda no Fogar para cubrir o custe real da prestación do servizo así como a modificación da actual normativa para que as empresas que vulneren os dereitos laborais e salariais das traballadoras non poidan concorrer aos procesos de licitación.

5.     Instar ao goberno municipal a:

a.      Apoiar as accións que se desenvolvan na reivindicación do 8M facilitando con todos os medios materiais, persoais e de difusión o cumprimento das medidas sanitarias hixiénicas dos actos que as asociacións de mulleres convoquen o 8 de marzo.

b.      Enarborar a bandeira feminista no Concello como símbolo de apoio á loita das mulleres.

c.      Promover o debate social sobre os coidados, dentro das súas propias competencias, que permita cambiar o modelo actual que xera desigualdade e precariedade.

d.      Avaliar os recursos destinados á corresponsabilidade para adaptalos ás necesidades das familias e mellorar a súa cobertura, así como xerar recursos públicos ao respecto. Ter especial sensibilidade cara ás familias monoparentais e numerosas.

e.      Avaliar a situación das persoas maiores e os recursos que teñen para desenvolver unha vida digna mellorando os programas e servizos públicos que a garantan.

f.       Articular na práctica e dentro das propias competencias, políticas globais e transversais con recursos económicos suficientes, de xestión pública, con estadísticas e avaliacións, que cambien a realidade material das mulleres, en interese da igualdade real.

g.      Fortalecer o compromiso institucional pola igualdade de xénero e contra a violencia machista.

h.      Realizar un informe de impacto de xénero sobre as medidas adoptadas ou acordadas no pacto de reconstrución para introducir os factores correctores necesarios para evitar afondar nas desigualdades de xénero.

EXPOSICIÓN DE MOTIVOS EU

O 8 de marzo, Día Internacional da Muller Traballadora, tamén chamado Día Internacional da Muller, reivindica e visibiliza a loita das mulleres polos seus dereitos, participación e recoñecemento, en pé de igualdade cos homes, na sociedade e no seu desenvolvemento íntegro como persoa.

Este ano, a pandemia COVID-19 puxo de manifesto a precariedade estrutural do noso sistema despois de anos de políticas neoliberais. Estamos ante unha situación de crise social e económica e non podemos permitir unha resposta sen unha perspectiva de xénero que acentúe as desigualdades que viven as mulleres. Non debemos afrontar esta crise como a do 2008 con austeridade e recortes, senón máis ben centrarnos na reconstrución da esfera pública e nunha loita contra a precariedade, a falta de dereitos e as desigualdades que vivimos as mulleres na nosa diversidade.

Durante este período, as mulleres foron as protagonistas, tanto no eido sanitario, sendo a gran maioría das traballadoras, coma nos coidados, asumindo unha maior carga de traballo no fogar. As mulleres realizamos unha parte moi importante dos traballos esenciais e estes traballos son fundamentalmente precarios.

Segundo os datos da Enquisa de Poboación Activa (EPA), as mulleres representan o 85% do persoal que traballa nas residencias de maiores e dependentes, onde se produciron as peores cifras de falecemento. Tamén son a maioría noutros servizos esenciais como comercio e alimentación, ou limpeza e representan practicamente a todas as persoas empregadas do fogar de coidados. Todos eles traballos feminizados e precarios.

A isto súmase a distribución desigual das tarefas asistenciais. O 70% destas tarefas lévanas a cabo mulleres, ás que moitas engadiron o teletraballo, o coidado e o sustento á xente na casa, unha sobrecarga de traballo á que non se respondeu con mecanismos de corresponsabilidade de todas as áreas: administracións, empresas e fogares. Especialmente afectadas son as familias monoparentais, das cales oito de cada dez están dirixidas por unha muller.

Ambos elementos traballan xuntos para establecer un terreo pegañoso que dificulta ás mulleres o desenvolvemento do seu proxecto de vida e as bases da brecha salarial pola que traballan as mulleres sen retribuír 51 días ao ano en comparación cos homes. A longo prazo, esta brecha salarial afecta ás súas pensións. Ademais, sofren un maior risco de pobreza e exclusión social que os homes, establecéndose especialmente en fogares monoparentais maternos.

Por último, calcúlase que a crise económica causada pola pandemia tamén afectará máis ás mulleres xa que non debemos esquecer que temos unha taxa de paro máis alta e que isto se acentúa entre a poboación moza.

Ante esta situación, elaboráronse pactos para a recuperación económica en todos os niveis da administración para influír e compensar os efectos da pandemia. Pero non se incluíu a perspectiva de xénero, o que impediría un descenso dos dereitos adquiridos, xa que nas crises anteriores houbo un aumento das desigualdades e un reforzo da discriminación.

A maioría das mulleres atópanse nas posicións máis precarias e vulnerables, nos aspectos laborais e sociais, e se non levamos a cabo políticas que sitúen a protección das persoas no centro, sufrirán peores consecuencias. Un claro exemplo é o ingreso mínimo vital (IMV) que se tivo que reformular para permitir o acceso ás familias monoparentais maternas.

A desigualdade que denuncia o feminismo é estrutural e global, establecida e sostida polo sistema capitalista e patriarcal cuxo obxectivo é obter beneficios e privilexios para uns poucos a costa das persoas máis vulnerables e oprimidas, que acaban sendo mulleres en toda a súa diversidade. (migrantes, racializadas, trans, con diversidade funcional, mozas e maiores.)

Por iso é inevitable falar da redistribución da riqueza a través dun sistema tributario xusto que permita cubrir as necesidades sociais e neste sentido reivindicar a iniciativa de liberar patentes para as vacinas e evitar así facer un negocio da pandemia e axilizar a inmunidade de toda a poboación. Necesitamos un cambio de lóxica que sitúe os coidados no centro, as necesidades das persoas como prioridades e que desprace o lucro como único motor da sociedade.

Este 8M o movemento feminista traballa para ocupar o espazo público doutro xeito, para visibilizar os efectos da pandemia na vida das mulleres.

O neoliberalismo promoveu un modelo de coidados mercantilizado e de baixo custo que recae nas mulleres unha gran parte do que se debería coidar a través dos servizos públicos e a corresponsabilidade dos homes. Isto require reforzar as políticas e leis públicas sobre dependencia e servizos sociais que foron privatizados, comercializados e individualizados, xerando unha gran precariedade no centro da reprodución da vida. Un claro exemplo disto foron as residencias de maiores que precisan unha profunda reestruturación para garantir unha atención de calidade e mellorar as condicións laborais das persoas, na súa maioría mulleres, que traballan nelas.

Pero tamén recursos públicos de conciliación que se adapten ás necesidades das familias e ao seguimento do "Plan Me Cuida" para que non implique afondar na asunción do coidado só por parte das mulleres.

As mulleres migrantes son relegadas e obrigadas aos traballos máis precarios e ao mesmo tempo aos máis esenciais, coma o traballo doméstico e de coidados ou a recollida de froita. Todo isto sufrindo negación de dereitos, abusos laborais e situacións de violencia machista que teñen que deixar de ser invisivilizadas e atalladas de raíz. Por esta razón, esiximos políticas de inmigración que respecten os dereitos humanos e políticas públicas estatais que creen alternativas para as persoas traballadoras migrantes en situación administrativa irregular, que loiten contra a súa exclusión e abuso no mercado laboral e que as protexan da trata e da prostitución para saír da pobreza.

As mulleres en situación de explotación sexual non foron protexidas neste contexto nin se garantiron medidas eficaces para pechar esta actividade a pesar do risco para a saúde. Preferiuse seguir mirando para outro lado. Todo isto fai imprescindible a implementación de políticas públicas e protocolos globais contra a trata, que implementan o "Protocolo de Palermo" para que as mulleres vítimas de trata e en situación de prostitución teñan alternativas de formación e emprego, vivenda e mecanismos de asilo e protección reais.

Nun momento no que as taxas de pobreza e exclusión aumentan, non podemos esquecer o negocio dos úteros subrogados, que lembremos, afecta sobre todo ás mulleres pobres que son as que son conducidas a esta forma de explotación capitalista e patriarcal que segue a crear nichos de mercado a costa da mercantilización dos corpos das mulleres.

A pandemia voltounos relegar ás mulleres ao fogar, desprazándonos do espazo público. Non podemos permitir retroceder na relevancia da perspectiva de xénero que impregna a reconstrución social e que o teletraballo non signifique facernos desaparecer do espazo público e da toma de decisións. Seguimos sendo invisibles na historia, polo que seguiremos promovendo todas as accións que recuperen a nosa memoria histórica e sirvan de referencia para as mulleres actuais e futuras.

Este ano tamén se promoveu a lei esencial de liberdade sexual para garantir o consentimento e facer entender que só si é si. E é que aínda hai moito camiño por percorrer neste sentido e é esencial que estea acompañado dunha educación afectivo-sexual desde a igualdade e diversidade sexual, identidade e/ou expresión de xénero  e que eduque aos homes nunha masculinidade non violenta.

A práctica da interrupción voluntaria do embarazo non está garantida para todas as mulleres e esiximos que se leve a cabo de xeito gratuíto e dentro do Sistema Público de Saúde e denunciamos a represión dos que lideran a loita polos dereitos sexuais e reprodutivos.

Por estas e moitas razóns máis, é necesario que O Grove se comprometa a promover e aplicar a perspectiva de xénero nas accións que desenvolve e evitar que esta crise incremente as desigualdades e discriminacións, para o que é necesario cambiar os modelos patriarcais e capitalistas por modelos de igualdade, xustiza, paridade, liberdade, diversidade e democracia.

Hoxe en día, o feminismo segue sendo esencial para reverter a desigualdade, loitar contra a intolerancia e o odio e transformar a sociedade.


luns, 15 de febreiro de 2021

EU pide que se instalen puntos de recarga para vehículos eléctricos

No pleno do mes de xaneiro debaterase sobre a necesidade de que O Grove conte cunha rede de puntos de recarga para vehículos eléctricos. Así o solicitaremos dende Esquerda Unida por medio dunha moción na que instaremos ao goberno municipal a poñer en marcha dous puntos de recarga na Avenida Beiramar, a altura da confraría. Uns puntos que xa contan coa preinstalación dende hai dous anos, pois foron incluídos no proxecto da obra de desdobre do tramo que transcorre entre as dúas rotondas, pero que nunca se puxeron en funcionamento.

Así mesmo, entendemos que para lograr con eficacia un cambio positivo na mobilidade sustentable, o vehículo eléctrico é fundamental. O problema é que a implementación dos VE está sendo moi lenta, entre outros aspectos, pola falta de puntos de recarga. É por iso que dende Esquerda Unida, amparándonos nas liñas estratéxicas das sínteses do Plan de Mobilidade Urbana Sustentable do concello do Grove, pediremos que se executen con celeridade as liñas relacionadas cos vehículos eléctricos.

Para iso, aparte dos dous puntos fronte a Confraría, solicitaremos que se inclúa algún punto na actual obra de desdobre de Beiramar; que se estude a instalación de máis puntos de recarga VE no resto do concello, incluíndoos en futuras licitacións, e nas praias máis concorridas; que se traballe nun regulamento que potencie a instalación destes puntos nas novas edificacións; que a renovación dos vehículos municipais se efectúe apostando pola electrificación dos mesmos; e que se apliquen bonificacións no imposto de circulación aos usuarios con vehículos eléctricos e a gas.

 Unhas medidas que entendemos incentivarán a compra deste tipo de transporte menos contaminante e nos permitirá poder cumprir cos obxectivos da axenda 2030.

LER MOCIÓN COMPLETA:


MOCIÓN PARA A IMPLANTACIÓN DE PUNTOS DE RECARGA PARA VEHÍCULOS ELÉCTRICOS NO CONCELLO DO GROVE

EXPOSICIÓN DE MOTIVOS

Europa está inmersa nun proceso de descarbonización que ten como obxectivo chegar a 2050 logrando un nivel neto de cero emisións. Para iso, moitos países levan anos poñendo o foco no que supón unha das principais fontes de intoxicación do aire: o tráfico. A descarbonización da mobilidade implica, entre outras medidas, non só reducir senón tamén electrificar o transporte.

Na maioría das principais cidades europeas xa hai importantes restricións para entrar con vehículos de combustión. Cidades como Barcelona ou Madrid xa contan con restricións a vehículos sen etiqueta ambiental da DGT. Unhas medidas enmarcadas dentro do Plan estatal para a redución da contaminación no tempo establecido pola Unión Europea no Acordo de París.

Neste escenario, o vehículo eléctrico é fundamental para lograr con eficacia un cambio positivo na mobilidade sustentable. A electrificación do tráfico supón unha apertura cara novos horizontes para as empresas nun mercado innovador que está crecendo de maneira exponencial. Entre os países que xa aplicaron modelos sustentables e eléctricos na súa mobilidade destaca Noruega, onde xa sae máis a conta ter un vehículo eléctrico que un de combustión. Neste país a venda de coches eléctricos supón o 49,9% do mercado automobilístico. Séguelle Suecia e Países Baixos, onde as axudas para a compra e implementación dunha infraestrutura, os servizos de recarga, fabricación, e a produción de vehículos eléctricos foi crucial.

En España, segundo indica a Asociación Española de Fabricantes de Automóbiles e Camións (ANFAC), a implementación dos vehículos eléctricos avanza a ritmo máis lento do esperado. Namentres Europa avanza nunha media de entre 4 e 5 puntos na electrificación do parque de automóbiles, en España ese aumento só é de entre 1,6 e 2,5 puntos. Esta circunstancia ven achacada ao escaso desenrolo de infraestruturas de recarga, na que España tan só é quen de avanzar en décimas e segue nas últimas posicións do ranking europeo, tan só por riba de Portugal, Italia, República Checa e Hungría, tal e como indica ANFAC no seu informe do terceiro trimestre do 2020.

Os vehículos eléctricos contan cunha autonomía de entre 150 e 300 km sen recarga, na maioría dos casos suficiente para os desprazamentos diarios nas vilas e cidades. Sen embargo, hai varias causas polas que a cidadanía segue sen apostar pola adquisición dun vehículo eléctrico:

·         Un maior custo na adquisición

·    Custe da instalación do cargador nun aparcadoiro privado, e en moitos casos contar con ese espazo.

·  Maior tempo de recarga respecto ao subministro do carburante tradicional (gasolina, gasois, GLP)

·         A escaseza ou nula dispoñibilidade de puntos de recarga rápida na vía pública.

A día de hoxe, existen axudas das administracións centrais e autonómicas destinadas á adquisición e renovación dos vehículos, e en ocasións para a colocación de cargadores, tanto privados como públicos. Por outro lado, moitos concellos xa están ofrecendo incentivos, incluíndo nas súas ordenanzas reducións dos impostos de circulación para os vehículos eléctricos ou exención de pago nas prazas de aparcadoiro reguladas.

Sen embargo, é importante solucionar o inconveniente da inexistencia de puntos de recarga (rápida e ultrarápida) na vía pública que faciliten o uso dos vehículos eléctricos no día a día e dean unha opción de carga para aquelas persoas que non dispoñen dun aparcadoiro privado.

Unhas circunstancias que no noso concello con patentes, pois son numerosas vivendas e edificios que non contan con aparcamento privado e na vía pública tampouco existen puntos de recarga, co que a implantación resulta moito máis complicada. 

Por outra banda, tampouco hai indicios de que dende a administración local se estea traballando en mellorar esa implantación, pois o Plan de Mobilidade Urbana Sustentable, no que se comezou a traballar hai máis de dous anos, contempla nas súas sínteses de medidas, entre outras cuestións, coa instalación de puntos de recarga distribuídos polo concello. A día de hoxe non se instalou nin o primeiro.

Cabe recordar que existe unha rúa que foi reformada hai dous anos para desdobrala e na que o proxecto contemplaba a instalación de dous puntos de recarga. Dous anos despois esa infraestrutura non está funcionando e, a pesar de que dende Esquerda Unida interpelamos en varias ocasións para que se puxera en marcha o servizo, non se ven indicios de que nin a curto, nin a longo prazo O Grove vaia contar con puntos de recarga.

 Nos últimos anos realizáronse obras de acondicionamento, humanización e/ou modificación de diferentes rúas do casco urbano e en ningunha delas se contemplou a posibilidade de habilitar estes puntos de recarga, Alexandre Bóveda é un bo exemplo, pero tamén nos serve o actual desdobre de Beiramar ou a humanización do Sineiro, pois nos seus proxectos non está estipulado deixar preparada a rede eléctrica precisa para poñer en marcha este servizo.

Dende Esquerda Unida vemos necesaria a mellora do balance enerxético e medioambiental, e iso pasa por favorecer a utilización de vehículos menos contaminantes, co que a instalación dos puntos de recarga é unha das medidas máis importantes para esta implantación. Así mesmo, outorga un atractivo turístico para un sector que está en aumento e que programa os seus desprazamentos en función da autonomía dos seus vehículos e dos puntos de recarga existentes na súa ruta.

Por todo o anteriormente exposto, é polo que o Grupo Municipal de Esquerda Unida somete á consideración do pleno a aprobación da seguinte

PROPOSTA DE ACORDO

1.      Instar ao goberno municipal a iniciar o proceso para poñer en funcionamento o punto de recarga para 2 vehículos eléctricos en Beiramar (Fronte a Confraría) para a cal xa existe a preinstalación logo da obra de desdobre.

2.      Instar ao goberno municipal a incluír puntos de recarga de vehículos eléctricos no tramo da actual obra de desdobre de Beiramar, preferiblemente na zona de Confín.

3.      En base ao punto 6.1.1 da liña estratéxica 6 das Sínteses do PMUS, instar ao goberno municipal a:

a)   Estudar e procurar a instalación de máis puntos de recarga VE na rede viaria do noso concello e incluír estes nos futuros proxectos de obras.

b)   Estudar e procurar a instalación de puntos de recarga nos estacionamentos das praias máis concorridas.

c)    Traballar nunha nova regulamentación que potencie a instalación de puntos de recarga nas novas edificacións.

4.      En base ao punto 6.1.2 da liña estratéxica 6 das Sínteses do PMUS, instar ao goberno municipal a que as futuras renovacións da flota de vehículos dos distintos servizos municipais e/ou novas adquisicións se realicen apostando pola tecnoloxía euro VI e que preferiblemente sexan vehículos eléctricos ou de gas. 

5.      En base ao punto 6.1.3 da liña estratéxica 6 das Sínteses do PMUS, instar ao goberno municipal a que se estude e aplique con celeridade a inclusión de reducións, bonificacións e/ou eliminación temporal do imposto de circulación para os vehículos eléctricos e a gas co propósito de incentivar a súa compra.  

sábado, 13 de febreiro de 2021

Xa están Instalados os sacos para a recollida de lixo mariño

 

♻Xa están instalados en boa parte dos areais do Grove os sacos para a recollida do lixo mariño.
📌Esta medida tomouse dende o Concello do Grove despois de que Esquerda Unida presentara unha moción no pleno do pasado agosto, e aprobada por unanimidade, na que instaba ao concello á instalación de sacos para a recollida do lixo mariño que chega ás nosas praias e costas.
➡ Moitas persoas 🙋‍♀️🙋‍♂️ que adoitan pasear polos areais mecos recollen estes refugallos 🚮❓ sen saber moi ben onde depositalos. Especialmente despois das tempestades do inverno nas que o mar expulsa todo tipo de residuos sólidos ás nosas costas. A recollida e xestión deste tipo de residuos non é doada e resulta un problema moi importante para o ecosistema mariño.
💚🌍A veciñanza xa é consciente dos problemas medioambientais que causan na nosa ría as artes de pesca abandonadas á deriva e os restos de lixo doméstico que acaban no noso mar. A súa recollida de forma voluntaria xerou a necesidade da instalación de sacos de grandes dimensións nos que puidesen depositar estes obxectos. Puidemos comprobar que esta iniciativa está sendo ben recibida pola veciñanza xa que todos os sacos tiñan no seu interior lixo mariño.
📥Esperamos que o concello amplíe a rede a todos os areais e faga efectivas o resto das propostas da moción especialmente a que fai referencia á recollida puntual dos diferentes sacos🤞 e a xestión da súa reciclaxe ou eliminación co Punto Limpo.
Ler noticia da moción presentada por EU: http://www.euogrove.es/.../eu-pide-que-o-concello-instale...





 

xoves, 11 de febreiro de 2021

EU pide a constitución dunha Mesa Local pola Cultura e o Patrimonio

O Grupo Municipal de Esquerda Unida solicitará no pleno do mes de xaneiro a constitución dunha mesa local pola Cultura e o Patrimonio na que participen os partidos políticos, técnicos, asociacións culturais e demais axentes relacionados co mundo da cultura e o patrimonio.

A meta desta mesa é traballar de forma conxunta para recuperar, salvagardar, promover e divulgar o patrimonio cultural, etnográfico, arquitectónico,... do noso concello. Un foro de debate e deliberación do que saia unha folla de ruta no traballo a curto e longo prazo.

Nestes meses están xurdindo diferentes iniciativas colectivas e individuais relacionadas co noso patrimonio arquitectónico e arqueolóxico e dende Esquerda Unida consideramos que a única maneira de abordar estes e outros asuntos relacionados coa cultura e o patrimonio local pasa por facelo de maneira conxunta, cun traballo organizado e unha meta común, e iso pasa por unha mesa de traballo.


MOCIÓN INTEGRA

MOCIÓN PARA A CONSTITUCIÓN DA MESA LOCAL POLA CULTURA E O PATRIMONIO NO CONCELLO DO GROVE

EXPOSICIÓN DE MOTIVOS

O Grove sempre foi unha vila cunha gran inquedanza arredor da cultura e que dende sempre se empapou do bo saber, tanto de propios como de alleos, que dunha maneira ou outra deixaron ou están deixando o seu selo de identidade nesta vila, xa sexa con textos, pinturas, músicas ou a nivel arquitectónico e patrimonial coma poden ser xacementos arqueolóxicos, casas terreas mariñeiras, casas modernistas ou castelos que vemos que co paso do tempo estamos deixando morrer, perdendo así a nosa identidade propia.

Pero dende Esquerda Unida consideramos que non está todo perdido e que temos moito que gañar sumando esforzos na dirección correcta e seguir traballando para deixarlle ós nosos fillos e netos un Grove mellor.

Para iso, entendemos que o mellor modo é que políticos, técnicos e a sociedade se senten nun foro de debate e deliberación co propósito de recuperar, salvagardar, promover e divulgar o patrimonio cultural, etnográfico, arquitectónico,...

Por todo o anteriormente exposto, é polo que o Grupo Municipal de Esquerda Unida somete á consideración do pleno a aprobación da seguinte

PROPOSTA DE ACORDO

Instar ao goberno municipal a que no prazo de 1 mes se constitúa a Mesa Local pola Cultura e o Patrimonio, integrada por técnicos/as municipais, membros da corporación, colectivos culturais e sociais e demais axentes culturais e patrimoniais que teñan como meta a defensa, divulgación, recuperación e protección da cultura e o patrimonio do noso concello